บนรถไฟที่ไม่มีปลายทาง

รถไฟเคลื่อนไปอย่างช้าๆ เสียงล้อเหล็กเสียดสีกับรางดังเป็นจังหวะ บรรยากาศภายในเงียบ มีเพียงลมหายใจสม่ำเสมอและสายตาที่ทอดออกไปนอกหน้าต่าง ทิวทัศน์เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เหมือนชีวิตที่เราควบคุมไม่ได้เสมอไป แต่สิ่งเดียวที่เลือกได้ คือจะ “มอง” มันยังไง ในขณะที่เรานั่งอยู่กับตัวเองในขบวนรถไฟขบวนนั้น